Verkade Crunch Sticks Meergranen

Verkade Crunch Meergranen Stick (verpakking 5 x 2)

De krokanste granen voor onderweg! per stick 60 Kcal.

Als je een hap neem proef je letterlijk de krokante granen. In eerste instantie dacht ik dat het produkt misschien over datum was. Dit bleek na checken van de houdbaarheids datum niet het geval te zijn.

De 'bar' heeft een uitgedroogde smaak, de dikke chocolade laag maakt één en ander goed maar de granen smaak is helaas overheersend. De naam van de bar is goed gekozen!, als je een hap neemt hoor je Crunchhhh waarschijnlijk veroorzaakt door de uitgedroogde granen maar dit terzijde.

Is dat lekker?

Als je van een stick met veel chocolade houdt en je eet weleens havermout dan zeg ik ja.. anders nee. De prijs is wel ok.. nu in de aanbieding..

Cijfer 5

Lindemans Lambic Faro

LLindemans zegt:
Faro
In vroegere jaren was het niet ongewoon dat men in een glas geuze kandijsuiker toevoegde. Op den lange duur ontstond een "spontaan gegist" tarwebier met een perfect zoetzuur uitgebalanceerde smaak. Het bier kreeg de naam Faro.

Ten tijde van Breughel was dit een populaire volksdrank, maar ondanks zijn gezonde en verkwikkende eigenschappen heeft het steeds meer veld moeten ruimen voor de pilsbieren. Lindemans heeft in 1978 de Faro opnieuw op de markt gebracht en stilaan wint het bier terug aan populariteit.
Dit bier past zeer goed bij vele desserten en is een goede dorstlesser.



Ik zeg:

De fles van dit bier is bijzonder. De bovenkant is ingepakt met aluminiumfolie. Er zit een kroonkurk op de fles die een maatje groter is dan de standaard kroonkurken. Haal die eraf en...nóg een kurk. Deze keer een echte. Niet een champagnekurk zoals die op verschillende geuze bieren te vinden is, nee gewoon echt ín de fles. Een biertje dat je moet openen met een kurkentrekker, gelukkig zat ik niet op een picknick.

In de beschrijving heeft Lindemans het over vroeger tijden, suiker toevoegen en populair ten tijde van Breughel. Suiker toevoegen aan een Geuze-bier kan ik me op zich voorstellen. Zoals bij eerdere posts te lezen is kan dat soort bier af en toe de strijd aan met azijn als het gaat om de zuurtegraad. Chef productontwikkeling bij Lindemans (je maakt mij niet wijs dat het recept bij dit bier nog net zo is als "ten tijde van Breughel") heeft tussen de respondenten van zijn marktonderzoek vermoedelijk ook wat mensen gehad die dit vonden, want er is niet zuinig omgesprongen met den kandij.


Resultaat is een fruitig erg zoet biertje waarbij fruitig en zoet het wint van het bier. Het doet, wellicht ook door het lagere alcoholpercentage (4,2%) meer aan als frisdrank. Dat het bij "desserten" past kan ik me voorstellen Tenminste, als jet het trekt in de lijn van dessertwijn, die is vaak ook erg zoet. Ik dronk het op een zondagmiddag, niet bij een dessert en vond het wel aardig. Als je niet echt een bierliefhebber bent (want dat vind je te bitter) dan kan deze Faro je wellicht goed bekoren. Als ik een keer fris wil, de cola staat niet koud, maar de Lindemans Lambic Faro ligt op ijs dan trek ik er misschien nog eens een open. Tot die tijd drink ik fris óf bier.



Is dat lekker?
Ja (maar meer als fris)
Cijfer: 7

Lakerol Split Pear Licorice

Pastilles Lakerol Split Pear Licorice (suikervrij)

Om te beginnen wie heeft deze naam verzonnen? Ik zie het al voor me 'Nou schat als je toch nog naar de winkel moet neem dan even een pakje Lakerol Split Pear Licorice pakje voor me mee die zijn namelijk op!' Dan moet je toch wel heel veel van iemand houden als je dan niet reageert met 'Wat!!??!'

De inhoud : zoetstoffen, (geen suiker), Stabilisator (Arabische gom!, geen idee wat dat is!) Maiszetmeel, Zoethoutwortelextract, vruchtenconcentraat (peer) , Glansmiddel (plantaardige olie)

Het bestandsdeel wat gelijk opvalt als je een pastille in je mond stopt is peer. Dit is de overheersende smaak van deze pastille (er staat een grote A op, geen idee waarom). Ook al heb je de pastille opgezogen, ja je moet er op zuigen, blijft de peer smaak lang hangen.

Is dit lekker?

Tja, als je van peer en suikervrij houdt dan is het de moeite waard. Smaak is zoals gezegd overheersend. Bijkomend voordeel is echter wel, je wordt er niet dik van maar pas op het werkt wel laxerend.

Cijfer : 6,5

Jillz. Sparkling Cider.

Jillz zegt : Een spannende mix van appelcider, gerstemout, zuiver water en een vleugje fruit. Alleen natuurlijke ingredienten dus. En niet te vergeten 5% alcohol ;-) (Ja! Die smiley staat echt in de originele tekst!) Lekker, fris, licht mousserend en sprankelend.

Ik zeg : Zonder 1 slok geproeft te hebben, word ik al lichtelijk onpasselijk van Jillz. Jillz doet mij denken aan het meest irritante, blonde meisje in de klas op de middelbare school. Al hysterisch giechelend en roddelend huppelt zij door de gangen in haar Oilily-jas terwijl ze haar 'ik-ben-echt-een-verschrikkelijk-schattig-meisje' act door je strot duwt. Haar puntjes op de 'i' zijn rondjes. Jillz, het meisje, heeft ambities om klassehoofd te worden. Jillz, het drankje, heeft ambities om Het Zomerdrankje Van 2009 te worden. Let the testing commence...

Een potentieel zomerdrankje moet natuurlijk gekeurd worden op een zomerdag. Vandaag is het zover. Zondagmiddag zonder stress, zonnetje, muziekje, de setting had niet beter kunnen zijn. Het eerst wat opvalt aan Jillz is de bierdop. Of, beter gezegd, gebrek aan. Er zit een Whiskas-lipje op de dop en als je hier aan trekt, gaat het bierdopje er direct af. Niks geen flessenopener! (Tip : doe dit met beleid, en niet -zoals ondergetekende- met de harde hand. Het dopje wordt dan namelijk geprojecteerd, maakt een onschuldige bijstander voor altijd aan 1 oog blind en de helft van Jillz ligt op de grond.)

De eerste, koude slok valt niet tegen. Het is inderdaad een frisse & fruitige beleving. De sprankelheidsfactor valt wat tegen, maar dat komt wellicht omdat ik bij het woord 'sprankelend' als een echte Pavlov al begin te kwispelen van vreugde, denkend aan Prosecco en Champagne. Terug naar Jillz. De smaak is vrij zoet, en ik proef in de verte een appel. En dat is eigenlijk precies wat Jillz is : een licht bubbelende appelsap. Best lekker, maar niet bijzonder. En door de zoetige nasmaak die lang blijft hangen ook niet zo erg dorstlessend. Jillz is net zoals dat Oilily-meisje in de klas : een hoop poeha om niks.

Het Zomerdrankje Van 2009 zal Jillz niet worden. Waarom niet? Omdat Jillz zich overduidelijk richt op de onafhankelijke, hoger-opgeleide, spontane (yak!) vrouw tussen de 21 en 35 jaar. Ik mag keihard een vinkje plaatsen in de box voor deze doelgroep, en ik garandeer Jillz dat deze doelgroep graag een beetje lef in het leven heeft. Geen slappe hap, geen truttig gedoe. Jillz heeft geen bite. Dus verander de naam, bedenk een nieuwe reclame en haal die smiley uit je promo-tekst. En, beste Jillz, aangezien de onafhankelijke, moderne, spontane (urgh!) vrouw van 2009 wel raad weet met mannengereedschap, zorg dan ook gelijk voor een dop die er alleen afkomt met een flessenopener.

Zo. Tot op de barricades!

Is dat lekker?

Ondanks de hoge irritatiefactor : wel aardig

Cijfer : 6,5